مقدمه روانکاری بیرینگها: یک بیرینگ جهت کارکرد مطلوب و مناسب باید به طور منظم روانکاری شود تا از تماس مستقیم اجزا و سایش آنها جلوگیری شود؛ از این رو انتخاب یک روانکار مناسب از حیث عواملی چون فشار، دما و سرعت کارکرد ضروری است و هنگام خرید بلبرینگ باید به آن توجه داشته باشید.
روانکارها در اثر عواملی نظیر فرسودگی و ترکیب با مواد زائد خلوص روانکاری خود را از دست می دهند؛ به همین منظور در شرایط مختلف محیطی بسته به سرعت، فشار و دما از انواع مختلف گریس استفاده می شود. گریس مزایای متعددی نسبت به روغن دارد که برخی از آنها عبارتند از: چسبندگی بهتر، عدم چکه کردن بخصوص در مواقعی که شفت حالت عمودی داشته و نیز عملکردی مشابه کاسه نمد در مقابل ورود برخی مواد زائد و رطوبت به داخل بیرینگ داشته باشد.
روغن : روغن های مصنوعی و روغن های مبتنی بر نفت هر دو موجود است. نمونه هایی از روغن های مصنوعی عبارتند از: سیلی، دیاسترها، PAO و ترکیبات فلورینه. بیرینگ های روانکاری شده به وسیله روغن، گشتاور کمتری را از خود نشان می دهند و از سرعت بالاتری برخوردار هستند. روغن ها در معرض تبخیر قرار دارند بنابراین عمر آنها در روانکاری بیرینگها کمتر از گریس است.
بیرینگ های مینیاتوری و ابزاری اغلب فقط یک بار روانکاری می شوند؛ بنابراین انتخاب شیوه روغن کاری بسیار مهم است. بیرینگ های بزرگتر در روانکاری مجدد قرار می گیرند. دامنه دما، ویسکوزیته و میزان تبخیر از خصوصیات اصلی هستند که باید هنگام انتخاب روغن در نظر گرفت.
گریس : گریس از یک روغن پایه با عامل ضخیم کننده تشکیل شده است. این ضخیم کننده ها در درجه اول از صابون های فی (لیتیوم، سدیم، آلومینیوم و کلسیم)، آلی (اوره) یا ترکیبات معدنی تشکیل شده اند. در حالی که این ضخیم کننده ها تا حد زیادی بر خصوصیات گریس تأثیر می گذارند، خاصیت روغن کاری گریس به روغن پایه آن نسبت داده می شود.
علاوه بر این، گریس می تواند حاوی مواد افزودنی باشد که عملکرد آن را بهبود می بخشد. انواع افزودنی ها شامل آنتی اکسیدان، ضد خوردگی، ضد سایش و استحکام دهنده هستند. دامنه دما، ویسکوزیته روغن پایه و سختی یا میزان نفوذ از خصوصیات اصلی هستند که هنگام انتخاب گریس باید در نظر گرفته شود.
روانکار های جامد : اینها پوشش های غیر سیال هستند که برای جلوگیری از ساییدگی روی سطوح اصطکاک اعمال می شود. آنها در شرایطی مورد استفاده قرار می گیرند که در آن روغن یا گریس نمی تواند دوام بیاورد و معمولاً به عنوان آخرین گزینه انتخاب می شود؛ اینها شامل محیط های با دمای بالا، خلاء یا حاوی تابش می باشد. این پوشش ها شامل گرافیت، MoS2، نقره، طلا یا PTFE هستند. پوشش های سخت شامل TiC یا کروم هستند. فیلم های جامد بر اساس برنامه کاربردی خاص طراحی می شوند.
منبع : astbearings.com | ترجمه اختصاصی گروه صنعتی بتکا
درباره این سایت